- X
Capitolul 1
1:1
Ιάκωβος
Iacov,
θεού
al lui Dumnezeu
και
și
κυρίου
al Domnului
Ιησού
Isus
χριστού
Hristos,
δούλος
rob,
ταις
către cele
δώδεκα
douăsprezece
φυλαίς
seminții,
ταις
care sunt
εν
în
τη
διασπορά
diaspora,
χαίρειν
Salutare.
către cele: celor
1:2
πάσαν
Cu toată
χαράν
bucuria
ηγήσασθε
să considerați,
αδελφοί
frații
μου
mei,
όταν
când
πειρασμοίς
de ispite
περιπέσητε ποικίλοις
felurite sunteți încercați,
1:3
γινώσκοντες
cunoscând
ότι
το
δοκίμιον
încercarea
υμών της πίστεως
credinței voastre
κατεργάζεται
produce
υπομονήν
răbdare;
1:4
η
δε
iar
υπομονή
răbdarea,
έργον
lucrarea ei
τέλειον
desăvârșită
εχέτω
și-o aibă,
ίνα
ca
ήτε
să fiți
τέλειοι
desăvârșiți
και
și
ολόκληροι
întregi,
εν
de
μηδενί
nimic
λειπόμενοι
fiind lipsiți.
1:5
ει
Dacă
δε
însă
τις
vreunul
υμών
dintre voi
λείπεται
e lipsit
σοφίας
de înțelepciune,
αιτείτω
să ceară
παρά
de la
του διδόντος θεού
Dumnezeu care dăruiește
πάσιν
tuturor
απλώς
cu dărnicie
και
și
μη
fără
ονειδίζοντος
să reproșeze,
και
și
δοθήσεται αυτώ
îi va fi dată.
1:6
αιτείτω
Să ceară
δε
însă
εν
cu
πίστει
credință,
μηδέν
de nimic
διακρινόμενος
îndoindu-se;
ο γαρ
căci cel ce
διακρινόμενος
se îndoiește
έοικε
e aseamenea
κλύδωνι
agitației valurilor
θαλάσσης
mării,
ανεμιζομένω
dus de vânt
και
și
ριπιζομένω
aruncat încoace și încolo.
1:7
μη γαρ
Căci să nu
οιέσθω
se gândească
ο
άνθρωπος
omul
εκείνος
acela
ότι
λήψεταί
va primi
τι
ceva
παρά
de la
του
κυρίου
Domnul;
1:8
ανήρ
e un bărbat
δίψυχος
cu sufletul împărțit,
ακατάστατος
nestatornic
εν
în
πάσαις
toate
ταις
οδοίς
căile
αυτού
lui.
1:9
καυχάσθω
Să se laude
δε
dar
ο
αδελφός
fratele
ο
ταπεινός
smerit
εν
în
τω
ύψει
înălțarea
αυτού
lui,
1:10
ο
δε
iar
πλούσιος
bogatul
εν
în
τη
ταπεινώσει
smerirea
αυτού
lui,
ότι
căci
ως
precum
άνθος
floarea
χόρτου
ierbii
παρελεύσεται
va trece.
1:11
ανέτειλε γαρ
Căci a răsărit
ο
ήλιος
soarele
συν
cu
τω
καύσωνι
arșița lui,
και
și
εξήρανε
s-a uscat
τον
χόρτον
iarba,
και
și
το
άνθος
floarea
αυτού
ei
εξέπεσε
s-a ofilit,
και
și
η
ευπρέπεια
strălucirea
του
προσώπου
înfățișării
αυτού
ei
απώλετο
a pierit;
ούτω
așa
και
și
ο
πλούσιος
bogatul
εν
în
ταις
πορείαις
umbletele
αυτού
lui
μαρανθήσεται
se va veșteji.
1:12
μακάριος
Ferice de
ανήρ
bărbatul
ος
care
υπομενεί
rabdă
πειρασμόν
ispita,
ότι
căci
δόκιμος
aprobat
γενόμενος
devenind,
λήψεται
va primi
τον
στέφανον
cununa
της
ζωής
vieții,
ον
pe care
επηγγείλατο
a promis-o
ο
κύριος
Domnul
τοις
celor ce
αγαπώσιν αυτόν
Îl iubesc.
aprobat: GR: 13 oc, Gen 23:16, 1Îm 10:18, Rom 14:18
1:13
μηδείς
Nimeni
πειραζόμενος
fiind ispitit
λεγέτω
nu spună
ότι
,
από
De
θεού
Dumnezeu
πειράζομαι
sunt ispitit.
ο
γαρ
Căci
θεός
Dumnezeu
απείραστός
de neispitit
εστι
este
κακών
de rele,
πειράζει δε αυτός
și El Însuși nu ispitește
ουδένα
pe nimeni.
de rele,: Dumnezeu nu poate fi ispitit de rele
1:14
έκαστος
Fiecare
δε
dar,
πειράζεται
e ispitit
υπό
de
της
ιδίας
propria lui
επιθυμίας
poftă,
εξελκόμενος
fiind atras
και
și
δελεαζόμενος
momit;
fiind atras: GR: 6 oc
momit;: GR: 3 oc, două în 2Pe
1:15
είτα
apoi când
η
επιθυμία
pofta
συλλαβούσα
a zămislit,
τίκτει
dă naștere
αμαρτίαν
păcatului;
η
δε
iar
αμαρτία
păcatul
αποτελεσθείσα
odată împlinit
αποκύει
aduce
θάνατον
moartea.
odată împlinit: 1 oc
1:16
μη
Nu
πλανάσθε
vă rătăciți
αδελφοί
frații
μου
mei
αγαπητοί
preaiubiți,
1:17
πάσα
Orice
δόσις
ni se dă
αγαθή
bun
και
și
παν
orice
δώρημα
dar
τέλειον
desăvârșit
άνωθέν
de sus
εστι
este,
καταβαίνον
coborând
από
de la
του
πατρός
Tatăl
των
φώτων
luminilor,
παρ΄
în
ω
Care
ουκ
nu
ένι
există
παραλλαγή
schimbare
η
sau
τροπής αποσκίασμα
umbră de mutare.
1:18
βουληθείς
După voia Lui
απεκύησεν ημάς
ne-a născut
λόγω
prin Cuvântul
αληθείας
adevărului,
εις
pentru ca
το
είναι ημάς
noi să fim
απαρχήν τινα
un fel de pârgă
των
a
αυτού κτισμάτων
creaturilor Lui.
1:19
ώστε
Așa că,
αδελφοί
frații
μου
mei
αγαπητοί
preaiubiți,
έστω
să fie
πας
orice
άνθρωπος
om
ταχύς
rapid
εις
în
το
ακούσαι
ascultare,
βραδύς
încet
εις
în
το
λαλήσαι
vorbire,
βραδύς
încet
εις
în
οργήν
mânie.
1:20
οργή γαρ
Căci mânia
ανδρός
bărbatului,
δικαιοσύνην
dreptatea
θεού
lui Dumnezeu
ου
nu
κατεργάζεται
o produce.
1:21
διό
De aceea,
αποθέμενοι
lepădând
πάσαν
orice
ρυπαρίαν
necurăție
και
și
περισσείαν
revărsare
κακίας
de răutate,
εν
cu
πραϋτητι
blândețe
δέξασθε
primiți
τον
έμφυτον λόγον
Cuvântul sădit,
τον
care
δυνάμενον
poate
σώσαι
să salveze
τας
ψυχάς
sufletele
υμών
voastre.
1:22
γίνεσθε
Deveniți
δε
însă
ποιηταί
împlinitori
λόγου
ai Cuvântului,
και
și
μη
nu
μόνον
doar
ακροαταί
ascultători,
παραλογιζόμενοι
înșelându-vă
εαυτούς
pe voi înșivă.
1:23
ότι
Căci
ει-τις
dacă cineva
ακροατής
ascultător
λόγου
al Cuvântului
εστί
este,
και
și
ου
nu
ποιητής
împlinitor,
ούτος
acela
έοικεν
se aseamănă cu
ανδρί
un bărbat
κατανοούντι
examinându-și
το
πρόσωπον
fața
της
γενέσεως αυτού
lui naturală
εν
într-
εσόπτρω
o oglindă;
1:24
κατενόησε γαρ
căci s-a examinat
εαυτόν
pe sine însuși,
και
și
απελήλυθε
a plecat,
και
și
ευθέως
îndată
επελάθετο
a uitat
οποίος
cum
ην
era.
1:25
ο
Cine
δε
însă
παρακύψας
și-a adâncit privirile
εις
în
νόμον
legea
τέλειον
desăvârșită,
τον
cea
της
a
ελευθερίας
libertății,
και
și
παραμείνας
rămâne în ea,
ούτος
acela
ουκ
nu
ακροατής
un ascultător
επιλησμονής
uituc
γενόμενος
devine,
αλλά
ci
ποιητής
un împlinitor
έργου
de lucrare,
ούτος
acela
μακάριος
fericit
εν
în
τη
ceea ce
ποιήσει
face
αυτού
el însuși
έσται
va fi.
rămâne în ea,: perseverează
1:26
ει
Dacă
τις
cineva
δοκεί
gândește
θρήσκος είναι
că e religios
εν
printre
υμίν
voi,
μη
și nu-și
χαλιναγωγών
înfrânează
γλώσσαν
limba
αυτού
lui,
αλλά
ci
απατών
își înșeală
καρδίαν
inima
αυτού
lui,
τούτου
aceluia,
μάταιος
deșartă
η
îi e
θρησκεία
religia.
1:27
θρησκεία
Religia
καθαρά
curată
και
și
αμίαντος
neîntinată
παρά
înaintea
τω
lui
θεώ
Dumnezeu
και
și
πατρί
Tatăl,
αύτη
aceasta
εστίν
este,
επισκέπτεσθαι
să cercetăm
ορφανούς
orfanii
και
și
χήρας
văduvele
εν
în
τη
θλίψει
necazurile
αυτών
lor, și
άσπιλον
fără pată
εαυτόν
pe noi înșine
τηρείν
să ne păstrăm
από
de
του
κόσμου
lume.
să ne păstrăm: păzim